دانلود آلبوم

دود عود نام آلبومی است با صدای محمدرضا شجریان، آهنگ‌سازی پرویز مشکاتیان و تنظیم کامبیز روشن‌روان؛ که در سال ۱۳۶۶ اجرا و در ۱۳۶۸ منتشر شد.

اشعار این آلبوم از سروده‌های مولانا و عطار می‌باشند.

هنرمندان :

    آواز: محمدرضا شجریان
    آهنگ‌ساز: پرویز مشکاتیان
    تنظیم: کامبیز روشن‌روان
    ویلن : منوچهر انصاری، رضا عالمی، همایون رحیمیان، ارسلان کامکار، رئیس فرشید
    ویلن آلتو: نوروز یزدانی، سیاوش ظهیرالدینی، بهروز کافی، بهزاد بیرقی
    ویلنسل : محسن تویسرکانی، کریم قربانی، عباس ظهیرالدینی
    کنترباس : نادرمرتضی پور، علیرضا خورشیدفر
    کمانچه : اردشیر کامکار
    نی : جمشید عندلیبی
    سنتور : بهنام مناهجی
    تیمپانی : ارژنگ کامکار
    دف : بیژن کامکار
    مثلث: ارژنگ کامکار
    تنبک : ارژنگ کامکار

تذکر: همنوازان آواز: علی اصغر بهاری و داریوش طلایی بودند.
شعر :

ترانهٔ یکم: عقل کجا پی برد شیوهٔ سودای عشق

(درآمد اول نوا)
عقل کجا پی برد شیوه سودای عشق

                                            باز نیابی بـــه عقل، سر مــعـمای عشق

(درآمد دوم نوا)
عقل تو چون قطره­ ایی ست مانده ز دریا جدا

                                            چند کند قطره­ ایی، فــهــم ز دریـــای عشق

(گردانیه)
گر ز خود و هر دو کون، پاک تبرا شوی

                                            راست بود آن زمان از تو تولای عشق

(عراق)
عشق چو کار دل است دیده­ دل باز کن

                                            جــان عــزیزان نگر مست تماشــای عشق

(جمله دوم راجع و فرود به نوا)
دوش درآمد به جان دمدمه­ی عشق او

                                            گفــت اگر فانی­ای، هست تو را جای عشق

(جمله اول بیات راجع)
جان جو قدم در نهاد تا که همی چشم زد

                                            از بن و بیخش کند قوت و غوغای عشق

(عراق نهیب برگشت به نوا)
چون اثر او نماند محو شد اجزای او

                                            جان دل و جان گرفت جمله­ ی اجزای عشق

(نیشابورک)
هست در این بادیه جمله جانها چو ابر

                                            قطره­ بـاران او درد و دریغای عــشـق

(رهاب فرود)
هست در این بادیه جمله جان ها چو ابر

                                            قطره­ بــاران او درد و دریغای عـشـق

مشخصات عروضی :
    وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن
    بحر: منسرح مثمن مطوی مکشوف

ترانهٔ دوم: آتش عشق تو در جان خوشتر است

آواز نوا، شعر از عطار.

(نهفت)
آتش عشق تو در جان خوشتر است

                                            جان ز عشقت آتش افشان خوشتر است

(نهفت)
هر که خورد از جام عشقت قطره‌ای

                                            تا قیامت مست و حیران خوشتر است

(نهفت)
آتش عشق تو در جان خوشتر است

                                            جان ز عشقت آتش افشان خوشتر است

(نهفت)
هر که خورد از جام عشقت قطره‌ای

                                            تا قیامت مست و حیران خوشتر است
                                            تا قیامت مست و حیران خوشتر است

(نهفت)
تا تو پیدا آمدی پنهان شدم
تا تو پیدا آمدی پنهان شدم

                                            زانکه با معشوق پنهان خوشتر است
                                            زانکه با معشوق پنهان خوشتر است

(نهفت)
درد عشق تو که جان می‌سوزدم

                                            گر همه زهر است از جان خوشتر است

(نهفت)
درد بر من ریز و درمانم مکن

                                            زانکه درد تو ز درمان خوشتر است

(نهفت)
می‌نسازی تا نمی‌سوزی مرا

                                            سوختن در عشق تو زان خوشتر است

(نهفت)
چون وصالت هیچ کس را روی نیست

                                            روی در دیوار هجران خوشتر است

(گردانیه)
خشکسال وصل تو بینم مدام

                                            لاجرم در دیده طوفان خوشتر است
                                            لاجرم در دیده طوفان خوشتر است
                                            لاجرم در دیده طوفان خوشتر است

(رهاب + فرود)
همچو شمعی در فراقت هر شبی

                                            تا سحر عطار گریان خوشتر است
                                            تا سحر عطار گریان خوشتر است

مشخصات عروضی [ویرایش]

    وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
    بحر: رمل مسدس محذوف

ترانهٔ سوم: در عشق تو عقل سرنگون گشت

(مثنوی نوا)
در عشق تو عقل سرنگون گشت

                                            زانکه جان نیز خلاصه­ی جنون گشت

(مثنوی نوا)
خود حال دلم چگونه گویم

                                            که آن کار به جان رسیده چون گشت

(مثنوی نوا)
بر خاک درت به زاری زار

                                            از بس که به خون بگشت خون گشت

(مثنوی نوا)
خون دل ماست یا دل ماست

                                            خونی که ز دیده ها برون گشت

(مثنوی نوا)
چون درمان چه طلب کنم که عشقت

                                            ما را سوی درد رهنمون گشت

(مثنوی نوا)
تا دور شدم من از در تو

                                            از ناله دلم چه ارغنون گشت

(مثنوی نوا)
تا قوت عشق تو بدیدم

                                            سرگشتگی ام بس فزون گشت

مشخصات عروضی :

    وزن: مفعول مفاعلن فعولن
    بحر: هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف
 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: